زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

تعارض عرضی





تعارض عرضی به تنافیِ مدلول دو دلیل ، ناشی از عروض عوامل خارجی را می گویند.


۱ - تعریف



تعارض عرضی، مقابل تعارض ذاتی و به معنای تنافی میان مدلول دو دلیلی است که ذاتا «و بدون توجه به عامل خارجی، با یک دیگر تکاذب و تمانعی نداشته و قابل جمع می‌باشند، ولی به سبب عروض عوامل خارجی با یک دیگر تنافی پیدا می‌کنند.

۱.۱ - مثال


برای مثال، دلیلی، نماز جمعه و دلیل دیگری نماز ظهر را واجب دانسته است، این دو دلیل به خودی خود با یک دیگر تنافی ندارند، زیرا از نظر عقل مانعی نیست که هم نماز جمعه و هم نماز ظهر واجب باشد، ولی اجماع که یک دلیل خارجی است قائم شده بر این که در یک زمان، بیش از یک نماز ، واجب نیست، بنابراین، اجماع سبب شده تا آن دو دلیل متعارض شده و یک دیگر را نفی نمایند.
[۴] منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۸، ص۲۲.
[۵] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۴۹۶.
[۷] مقالات اصولی، موسوی بجنوردی، محمد، ص۱۱۸.


۲ - پانویس


 
۱. بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۷، ص۲۴۰.    
۲. مصباح الاصول، خویی، ابوالقاسم، ج۳، ص (۳۹۱-۳۹۰).    
۳. الرسائل، خمینی، روح الله، ج۲، ص (۳۳-۳۲).    
۴. منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۸، ص۲۲.
۵. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۴۹۶.
۶. المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۶، ص۱۴.    
۷. مقالات اصولی، موسوی بجنوردی، محمد، ص۱۱۸.
۸. المحصول فی علم الاصول، سبحانی تبریزی، جعفر، ج۴، ص۵۲۲.    


۳ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۳۱، برگرفته از مقاله «تعارض عرضی».    







آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.